کمبود پروتئین در بدن باعث بروز برخی مسائل خواهد شد که بهتر است هرچه زودتر با روش‌های علمی اقدام به پیشگیری کنید. اما چه علائمی گویای کمبود پروتئین هستند؟!
پروتئین منبع غنی از آمینو اسید‌های مورد نیاز در بدن برای چندین فرآیند از حمایت ساختاری گرفته تا انتقال اکسیژن به ریه‌ها و بافت‌ها است. از یک دیدگاه ساختاری، آمینو اسیدها مورد نیاز برای سوخت و حمایت از سیستم عضلانی اسکلتی و نیز حمایت ساختاری از یک بافت و سطح سلولی از هر چیزی به غشا سلولی مو و ناخن‌ها مورد نیاز است. مهم است که به آمینو اسیدها به عنوان بلوکی بزرگ برای تقریبا هر فرآیند بیولوژیکی در بدن اشاره کنیم. به عنوان مثال، آمینو اسیدها همچنین بلوک‌های سازنده انتقال دهنده‌های عصبی مثل دوپامین و سروتونین هستند.
به همین دلیل، افرادی که کمبود پروتئین دارند، در انتقال دهنده‌های عصبی دچار کمبود هستند می‌تواند گرسنگی آن‌ها را تحریک کند که منجر به افزایش وزن می‌شود و حتی می‌تواند استرس، اضطراب و خواب را تحت تاثیر قرار دهد. آمینو اسیدها نیز جز اصلی آنتی بادی مورد نیاز برای عملکرد سیستم ایمنی هستند بنابراین برای اطمینان از دریافت پروتیین مناسب جهت پشتیبانی از عملکرد سیستم ایمنی، ایده آل است.
کمبود پروتئین در بدن باعث بروز برخی مسائل خواهد شد که بهتر است هرچه زودتر با روش‌های علمی اقدام به پیشگیری کنید. اما چه علائمی گویای کمبود پروتئین هستند؟!
نشانه‌هایی که خبر از کمبود پروتئین می‌دهند
هر کمبودی در بدن با علائمی همراه است که کمبود پروتئین در بدن نشانه‌هایی دارد شامل:
گرسنگی
گرسنگی مداوم یا مکرر فیزیکی و یا عاطفی اغلب نشانه این است که بدن خود را به درستی تغذیه نمی‌کنیم. به خصوص اگر این گرسنگی بعد از غذا و یا در طول روز بدون در نظر گرفتن و یا نخوردن غذا اتفاق افتد. پروتئین برای ترویج سیگنال‌های سیری به مغز و تثبیت میزان قند خون مورد نیاز است.
اسید‌های آمینه پروتیین برای بسیاری از فرآیند‌های زیستی بدن نیز مورد نیاز است. با هدف رسیدن به حدود ۲۰ تا ۳۵ گرم در هر وعده غذایی و اضافه کردن پروتیین به میان وعده‌ها در هنگام گرسنگی، از مصرف پروتئین کافی اطمینان حاصل کنید.
ضعف عضلات
ضعف یا درد ناگهانی عضلات یکی از شایع‌ترین علائم کمبود پروتئین در بدن است که نشان دهنده عدم وجود پروتئین کافی در رژیم غذایی می‌باشد. پروتئین، در اصل به عنوان منبع سوخت ماهیچه‌های بدن شناخته می‌شود و در صورت کمبود این سوخت عضلات دچار ضعف می‌شوند. این مسئله به خصوص در سالمندان شایع و نگران کننده است. مردان با افزایش سن و از دست دادن طبیعی توده عضلانی در صورت عدم خوردن مقدار کافی پروتئین به صورت روزانه، ممکن است عضلات بیشتری از دست بدهند. علاوه بر آن، زنان در دوران یائسگی نیز به دلیل کمبود پروتئین می‌توانند ضعف تدریجی عضلات را تجربه کنند.
بنابراین، تأثیر و علائم اولیه کمبود پروتئین ضعف رفتن عضلات است که به تدریج می‌تواند منجر به کاهش توده عضلانی و لاغر شدن فرد شود. به علاوه، پروتئین نقش مهمی در جذب سایر مواد مغذی حیاتی مانند آهن و کلسیم دارد. هر دو این مواد مغذی برای سلامت کلی ماهیچه‌ها و مفصل‌ها مهم هستند.
افسردگی
اسید‌های آمینه مانند تریپتوفان یا تیروزین را به عنوان مواد اولیه برای انتقال دهنده‌های عصبی مثل سروتونین و دوپامین که می‌تواند منجر به افسردگی و تغییرات در حالت روحی و اضطراب شود به خاطر داشته باشید. از مصرف پروتیین کافی در غذا و تنقلات برای بهبود روحیه مثبت و جلوگیری از پرخوری اطمینان حاصل کنید.
ضعیف شدن رشد موها
موها، از پروتئین معروف به کراتین تشکیل شده اند. این پروتئین برای سلامتی موها بسیار مهم و ضروری است. هر رشته از موها برای رشد مناسب و کافی به میزان خاصی از پروتئین نیاز دارند. کمبود پروتئین می‌تواند منجر به بروز علائم ضعیف شدن رشد موها و یا حتی ریزش مو شود. علاوه بر آن، جدا از ریزش مو، مو‌های شما نیز به احتمال زیاد خشک و شکننده خواهد شد. سلامت مو فقط به پروتئین نیاز دارد. سایر مواد مغذی که در سلامت مو نقش اساسی دارند شامل بیوتین، اسید فولیک، آهن و ویتامین D می‌باشد.
احساس نگرانی و دم دمی بودن
آمینو اسیدها، بلوک‌های سازنده برای انتقال دهنده‌های عصبی هستند که احوال شما را کنترل می‌کنند. پروتیین‌ها به مغز کمک می‌کنند تا هورمون‌هایی مثل دوپامین و سروتونین را ترکیب کنند که به ایجاد احساسات مثبت مثل آرامش، هیجان و مثبت گرایی کمک می‌کند.
مشکل در خواب
بیخوابی و خواب نامطلوب گاهی اوقات می‌تواند به سطح ناپایدار قند خون، افزایش کورتیزول و کاهش تولید سروتونین مرتبط باشد. گردش قند خون در طول روز و شب رخ می‌دهد. کربوهیدرات‌ها به انسولین بیشتری نسبت به چربی و پروتئین نیاز دارند. خوردن پروتئین پیش از رفتن به رختخواب می‌تواند به مقدار زیادی تریپتوفان و تولید سروتونین کمک کند، و اثر کمتری روی سطح گلوکز خون دارند؛ در واقع پروتیین جذب شکر را در طول غذا کاهش می‌دهد.
چشم‌های متورم
کاهش میزان پروتئین پلاسمای خون منجر به حالتی خاص که در اصطلاح پزشکی به آن Oedema می‌گویند می‌شود و در واقع همین کاهش پروتئین احتمال دارد به وسیله‌ی ریه‌ای ایجاد شود که به میزان کافی آهن دریافت نمی‌کند؛ در حقیقت این تورم کم خونی حاصل از کمبود آهن برای ساختن هموگلوبین است که منجر به ایجاد ورم می‌شود.
دست‌های ورم کرده
کمبود پروتئین عملکرد و ظاهر ماهیچه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و دلیل این است که هنگامی که بدن دچار کمبود پروتئین است و از رژیم غذایی پروتئین کافی دریافت نمی‌کند، برای جبران این کمبود به سراغ منابع دیگر در بدن می‌رود که یکی از آن‌ها لایه‌های ماهیچه‌ای است. بدون پروتئین حفظ تعادل آب بدن به هم خورده و بدن آب را به شیوه نادرستی ذخیره می‌کند و موجب بروز آماس یا در واقع وضعیتی که در آن آب بیش از حد زیر پوست جمع می‌شود، می‌شود.
ناخن‌های ضعیف و شکننده
ناخن‌های ضعیف و شکننده یکی از اولین نشانه‌های کمبود پروتئین در بدن است. ناخن‌ها از لایه‌های چند لایه پروتئین به نام کراتین تشکیل شده اند. بنابراین، سلامت و قوی بودن ناخن‌ها به مصرف کافی پروتئین‌ها بستگی دارد. به علاوه، مصرف ضعیف پروتئین می‌تواند باعث ایجاد لکه‌های سفید در ناخن و ترک و پارگی در ناخن‌ها شود و آن‌ها را در برابر عفونت‌ها آسیب پذیرتر کند.
دائما مریض می‌شوید
لازمه دور ماندن از مریضی همیشه بهداشت و خواب خوب نیست، بلکه مواد مغذی مناسب حرف اول را می‌زند. سیستم ایمنی با توجه به سوخت رسانی درست خوب کار می‌کند. در یک تحقیق محققان به این نتیجه رسیدند که کمبود پروتئین باعث از دست رفتن سلول‌های T می‌شود، این سلول‌ها با میکروب‌ها مبارزه می‌کنند. درنتیجه سیستم ایمنی بدن به راحتی می‌تواند ویروس‌ها و باکتری‌ها را از بین ببرد.
درمان کمبود پروتئین بدن با تغذیه
بهترین درمان، مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین است. دانستن اینکه چه چیزی باید بخورید، چقدر، و چه زمانی می‌تواند برای بسیاری از مردم دشوار باشد. امروز به نظر می‌رسد برای سالم ماندن و سالم نگه داشتن خانواده تان به درجه‌ای در تغذیه نیاز دارید و حتی با این که همه چیز در مورد شواهد و مطالعات متناقض وجود دارد.
به طور کلی خوردن ترکیبی از گزینه‌های گیاهی و حیوانی بهترین روش برای بدست آوردن پروتیین کافی است. برخی این روش را رژیم غذایی می‌نامند. در حالی که محصولات حیوانی در هر کالری بیشتر از اکثر گیاهان پروتیین دارند، خوردن زیاد گوشت، لبنیات، ماهی و یا تخم مرغ هر روز بهترین ایده نیست و دارای اشکالات خود است.
پروتئین‌های گیاهی اغلب به عنوان یک روش عالی برای به دست آوردن فیبر، آنتی اکسیدان ها، الکترولیت‌ها و مواد مغذی دیگر، دو برابر می‌شوند. برخی از انواع لوبیا و سبزیجات مقدار زیادی از اسید‌های آمینه را فراهم می‌کنند شامل: انواع لوبیا و سبزیجات، به ویژه لوبیا، و دانه؛ غلات فرآوری نشده مثل جو، گندم سیاه.
حتی برخی سبزیجات غلظت نسبتا بالایی از پروتیین دارند، به خصوص با در نظر گرفتن اینکه چقدر کالری دارند؛ که به افزایش مصرف پروتئین شما کمک می‌کنند شامل:اسفناج، کلم پیچ، بروکلی، جوانه کلم و قارچ. گوشت، بهترین نوع پروتیین است که می‌توان دریافت کرد، چیز‌هایی مانند گوسفند علف خورده، مرغ و بوقلمون، و سالمون صید شده است.
